Bunkerkrakers

Door Rinus van Otterdijk 2012.

Tijdens onze gezamenlijke Lucky Seventh / Santa Fe trip naar Pas de Calais brachten we een bezoek aan Blockhaus in Eperlecque.
Dit is een Duitse supergrote bunker bedoeld om er V1 en V2 raketten te assembleren en lanceren.
In de bunker hing een vreemd voorwerp wat niemand van ons herkende.
Na thuiskomst wat onderzoek gedaan op internet en daar kwam het antwoord:
Het is een Britse Disney bom!

Gedurende de oorlog werden in Groot Brittannië bommen ontwikkeld voor gebruik tegen zwaar gepantserde Duitse doelen die bestand waren tegen de conventionele bommen van die tijd.
Barnes Walles ontwikkelde in 1943 de “Earthquake” bom.
De bom had en dikke wand van gehard staal en is in 1 stuk gegoten, met als doel diep in de aarde door te dringen en dan pas te exploderen zodat een vernietigende schokgolf zou ontstaan, een aardbeving.
Het projectiel moest van grote hoogte (+/- 6 Km) worden afgeworpen en ging tijdens zijn val door de geluidsbarrière, sommige bronnen spreken van een eindsnelheid van 4000 Km/uur .
Om instabiliteit tijdens deze val tegen te gaan zorgde de stand van de staartvinnen voor rotatie om de lengteas van de bom.
Het eerste ontwerp was 10 ton zwaar, maar er was op dat moment geen vliegtuig die dat gewicht kon dragen.

Daarom werd in 1944 gestart met een kleinere versie
De TALLBOY:
Deze had een lengte van 6,35 m, diameter van 95 cm en een gewicht van bijna 5500 Kg
Deze bommen werden vanaf 1944 afgeworpen door een speciaal aangepaste Lancaster bommenwerper. Doelen waren onder andere de zwaar gepantserde V1,V2 en V3 installaties rond Calais, die dit jaar enkele van onze reisdoelen waren.
Het slagschip Tirptz werd in een Noorse fjord door een Tallboy tot zinken gebracht.
Ook bij het doorbreken van de Zeeuwse dijken, tijdens de verovering van Walcheren werden deze Tallboys gebruikt
Totaal zijn er 854 Tallboy bommen gebruikt.

  Tallboy in Blockhaus
Laat in 1944 kon de Lancaster B Mk1 ook de 10 Tons versie van deze bom vervoeren en verscheen de Grand Slam op het oorlogstoneel.
Deze had een lengte van 7,70 m, een diameter van 117 cm en een gewicht van 9979 Kg.
De fabricage van deze bommen was erg kostbaar omdat dit grotendeels handarbeid was en het gehele proces van gieten en afkoelen van de speciale springstof een maand in beslag nam.
Totaal zijn er 41 Grand Slam bommen gebruikt.

De Tallboy en Grand Slam waren zeker niet bedoeld om de dikke betonnen constructies te doorboren omdat ze hierbij vroegtijdig konden exploderen of zelfs uiteen zouden vallen.

Voor dit doel was de Disney bom ontwikkeld, ook wel Disney Swish genoemd.
Deze bom was in 1943 ontworpen door de Britse marine officier Captain Edward Terrell en het verhaal gaat dat het idee ontstond na het zien van de Disney propaganda film “Victory Through Air Power”
Het doel van de bom was om de bunkers te doorbreken waarin de Duitse U-boten en E-boten lagen afgemeerd.
De Disney bom is een raket aangedreven bom met een lengte van 5 meter, een diameter van 28 cm aan de bomzijde en 43cm aan het achterste raketdeel. Het gewicht was 2000 Kg
De bom moest van 6000 m worden afgeworpen en op 1500 m hoogte trad de raket in werking die de snelheid opvoerde tot 2600 Km/uur. Hiermee was het mogelijk om een betonnen bunker met een dikte van 490 cm te doorboren.

De Britse bom werd enkel door de USAAF gebruikt en de eerste aanval hiermee werd uitgevoerd door B-17’s van 92nd Bomb Group op 10 februari 1945 met een aanval op de U-boot basis van IJmuiden. De B-17 kon 2 van de deze bommen uitwendig vervoeren, hangend onder een vleugel .
In totaal werden 158 bommen afgeworpen op Duitse doelen.
In 1945 is Blockhaus in Eperlecques een test site geweest voor deze bom en dat verklaard de aanwezigheid van de bom waarmee dit verhaal is gestart, dit exemplaar werd in januari 2009 geborgen uit het dak van Blockhaus.