7th Armored Division History
De Amerikaanse 7thArmored Division werd opgericht op 1 maart 1942 onder Maj Gen Lindsay M Silverster in Camp Polk, Louisiana en gereorganiseerd tot een Light Armored Division op 20 sept 1943. Ze gingen op 6 juni 1944 in New York aan boord van de Queen Mary voor de overtocht naar Groot-Brittanie. Daar verbleven ze van 15 juni tot 7 augustus in Tidworth Barracks in Wiltshire totdat ze in Southampton aan boord gingen van de landingsboten. In de periode van 10-14 aug kwamen ze aan in Normandië op Omaha en Utah beaches. Waarna ze naar hun verzamelgebied gingen rond La Haye du Puits. Daar werden de 203 AAA en 814 TD aan 7th AD toegevoegd. Zo ontstond een divisie van ongeveer 12000 manschappen uitgerust met 186 medium tanks (Sherman), 83 light tanks (Stuart M5), 54 Pantserwagens M8, 500 halftracks, 54 Mech. Artillery (M7 Priest) en ruim 1000 andere voertuigen. Ze werden ingedeeld bij 3rd US Army.
Terwijl sommige troepen nog voor anker lagen aan de landingsstranden werden andere eenheden al ingezet bij gevechten en op 18 aug werd hun eerste grote stad Chartres veroverd.
Daarna veroverden ze Dreux en Melun, waar ze op 24 aug. de Seine over staken.
Daarna Château-Thierry en op 31 aug werd Verdun ingenomen. Hierna werd halt gehouden voor herbevoorradingen en 6 september staken ze de Moezel over bij Dornot. Daar moesten ze zich weer terugtrekken vanwege de zware verdediging rond Metz.
Het grootste deel van de Divisie stak op 15 sept de Moezel opnieuw over bij Arnaville, ten zuiden van Metz.
Op 25 sept werd 7th AD overgedragen aan het Britse 2e Leger en begon hun tocht naar Nederland.
Op 29 sept staken ze bij Stramproij de Belgisch-Nederlandse grens over, waarna ze hun bivak opsloegen tussen Asten en Deurne. Op 30 sept arriveerden ze rond St-Anthonis en gingen direct in de aanval om Venlo te veroveren zonder zelf verkenningen te hebben uitgevoerd.
Ze maakten gebruik van Britse inlichtingen die melding maakten van ongeveer 2000 Duitse troepen in het gebied tussen Overloon en Venlo.
In werkelijkheid zaten daar 15000 Duitse troepen met een sterke bewapening, omringd met mijnenvelden en de Lucky Seventh was nog lang niet op sterkte want veel troepen waren nog onderweg.
In de periode 30 sept – 8 okt liepen alle aanvallen richting Overloon vast op deze Duitse verdediging en Lucky Seventh verliest in 8 dagen 452 man, 29 Sherman tanks, 6 light tanks en 43 andere voertuigen. Ze hebben slechts 2 kilometer terreinwinst geboekt.
Op 8 oktober namen de Britse 11thArmoured en 3rd Infantry Divisions het gebied rond Overloon van hen over. Lucky Seventh kreeg nu het gebied van Deurne tot Weert toegewezen.
Hun opdracht was om vanuit daar de Duitsers onder druk te zetten om zo Duitse troepen weg te trekken uit het gebied rond Overloon en Venlo. Dit plan had succes en de Britten konden uiteindelijk Overloon en Venray veroveren.
7th AD had inmiddels bruggenhoofden over de kanalen bij Ysselsteyn en Griendtsveen en hun front liep globaal langs de Westelijke Peelrand en de Noordervaart over een lengte van ruim 35 Km.
Op 27 oktober lanceerden de Duitse 9. Panzerdivision en 15. Panzergrenadierdivision een aanval op Meijel, samen goed voor 15000 manschappen* met tanks, waaronder de nieuwe Mark V “Panther” en veel gepantserde voertuigen.
Naast Meijel staken de Duitse troepen ook de kanalen over bij Liessel, Helenaveen en Ospel.
Dit gebied werd verdedigd door 87th Cavalry Reconnaissance Squadron dat zijn 900 manschappen moest verdelen over een gebied van Griendtsveen tot voorbij Meijel. Meijel werd bezet door de C Troop die bestond uit 5 officieren en 127 manschappen. 7th AD werd teruggedreven tot achter Liessel en tot Heusden. Op de 3e dag kregen de Amerikanen hulp van 15th Scots Infantry Divsion en 6th Guards Tank Brigade die zojuist Tilburg hadden veroverd en met spoed naar de Peel-regio werden overgeplaatst. Tussen 31 okt en 8 nov werden de Duitsers weer teruggeworpen achter de Peelkanalen.
Op 1 nov nam Brig. Gen. Robert W Hasbrouck het bevel over 7th AD over van Maj Gen Lindsay M Silverster. Op 8 nov werd 7th AD weer overgedragen naar 9th US Army en werden ze verplaatst naar het gebied rond Heerlen om daar weer op sterkte te komen, want de verliezen zullen ongeveer 30% zijn geweest sinds augustus.
Ze werden aangevuld met nieuwe troepen en materiaal om de verliezen op te vangen die ze hadden geleden in Frankrijk en de Peel moerassen. De divisie werd intern gereorganiseerd en er moest flink getraind worden.
Eind november werd Lucky Seventh in de strijd geworpen in de gevechten aan de Roer, met een Combat Command rond Ubach in Duitsland en de andere 2 in Nederland. De Lucky Seventh maakte zich klaar om Duitsland binnen te trekken toen het Ardenne offensief losbarstte op 16 dec 1944. Lucky Seventh werd overgedragen aan het US 1st Army en naar St Vith in België, een strategisch knooppunt van wegen en spoorlijnen, gedirigeerd. In die week verdedigende de Lucky Seventh, samen met 9th Armored Division en 84th en 106th Infantry Divisions het gebied rond St Vith. Zij werden teruggedreven tot achter de rivier de Salm op 23 dec, maar wisten de Duitse opmars zodanig te vertragen dat deze in grote tijdnood kwam. De divisie trok toen naar het gebied rond Manhay en aan het eind van de maand was Manhay weer heroverd op de vijand. Hierna werden ze afgelost door 75th Infantry Division.
Na een korte rust in januari 1945 keerde Lucky Seventh terug naar St Vith en heroverde deze stad weer op 23 januari. Hierna werd Lucky Seventh toegevoegd aan 1st US Army, V Corps en hervatte ze de opmars in Duitsland. CCR nam samen met de 78thInfantryDivision nog even deel aan de strijd om Huertgenwald.
Aanvang maart bereikte Lucky Seventh de Rijn en op 26 maart namen ze deel aan de uitbraak uit het Remagen bruggenhoofd en startte de omsingeling van de Ruhr pocket welke in april was afgerond. Op 16 April gaf LIII Panzer Corps zich over aan de 7th AD en het oostelijke deel van de sector was nu opgerold.
Hierna werd Lucky Seventh weer toegevoegd aan het Britse 2e leger waarmee ze noordwaarts doorstootten naar de Baltische Zee. Vanuit daar leidde Lt. William A. Knowlton een strijdgroep die oostwaarts trok en contact maakte met de Russen.
Hier bleef de 7th Armored Division tot de oorlog in Europa was beëindigd, waarna ze verplaatst werden naar de latere Russische Bezettingszone bij Dessau. In deze tijd voerde de manschappen vaak politie taken uit als onderdeel van de bezettingstroepen. Vanaf midden juli vertrok de eerste grote delegatie z.g. low-point veteranen terug naar de US om te trainen voor de aanval op Japan. Andere high-point veteranen die hun diensttijd erop hadden zitten vertrokken al samen met andere divisies terug naar huis. De Oorlog tegen Japan was echter al afgelopen voordat Europese troepen ingezet konden worden.
De totale 7th Armored Division keerde terug naar de US en werd bij aankomst op 11 oktober in New York buiten dienst genomen.
In de begin jaren ‘50, tijdens de “Korea Oorlog” werd 7th AD weer geactiveerd en gestationeerd in Camp Roberts, Califoria, maar tot deelname aan deze oorlog kwam het niet meer.
Divisie statistieken:
Pantservoertuigen vernietigd: 621;
Pantservoertuigen buitgemaakt: 89;
Diverse voertuigen vernietigd: 2,653;
Diverse voertuigen buitgemaakt: 3,517;
Bewapening vernietigd: 583 pieces;
Bewapening buitgemaakt (groter dan 50mm): 361;
Krijgsgevangenen genomen: 113,041.
Gereden afstand 2,260 miles;
Brandstof verbruikt 3,127,151 US gallons
Verbruikte munitie
105mm: 350,027 rounds
76mm: 19,209 rounds
75mm: 48,724 rounds
.50cal: 1,267,128 rounds
.45cal: 540,523 rounds
.30cal: 9,367,966 rounds
Toegekende decoraties:
Distinguished Service Cross: 9
Silver Star Medal: 351
Bronze Star Medal: 888
Meritorious Service Medal: 1,047
Purple Hearts: 1,211
*Berichten lopen uiteen van 10.000 tot 24.000